Batı'nın Çöküşü Karşısında Umudu Korumak

Okunma sayısı:

Gürgün Karaman

Batı'nın iktidar mekanizması çöküyor. 500 yıllık sömürgecilik mekanizmasını artık kendi toplumlarının vicdanı dahi kaldırmıyor. Batı'nın başkentlerinde ve metropol kentlerinde her gün on binlerce insanın katılımı ile protestolar yapılıyor. Küresel emperyalizm geriledikçe insanlık vicdanı yeniden fışkırıyor. 

Ama Batı battıkça saldırganlaşıyor! Artık Batı, kendilerini yönetecek lider dahi çıkaramıyor. Burada bazı örnekleri sadece spesifik düzeyde vermek dahi yeterlidir. 

▪︎ Amerikan kongresi senatörlerinin çoğunun Epstein dosyasında olması (çocuk pornocuları ve tacizci olmaları)

▪︎ Amerikan senatörlerinin Yahudi lobisi AIPAC tarafından satın alınmış olmaları. Onurunu ve kendi halklarının geleceğini dahi Siyonistlere satacak kadar asgari ahlaktan yoksun olmaları.

▪︎ Asgari diplomatik nezaketten yoksun olmaları.

▪︎ Emamuel Macron uçaktayken karısından dayak yiyor.

▪︎ Çoğu uyuşturucu ve kumar müptelası. 

▪︎ Dünyanın süper gücü ve atom bombası sahibi Amerika başkanı bir avuç siyonist tarafından kukla gibi oynatılıyor. Amerikan toplumu kendi bağımsızlıklarının olmadığını haykırıyor.

▪︎ Otomobil sanayisinde Batı'nın otomotiv fabrikalarının çoğu iflasa doğru ilerliyor. Özellikle elektrikli araç bataryalarında Çinli batarya firmaları karşısında hiçbir alternatiflieri şimdilik yok. 

Bugün için Batı dünyasının elinde tek bir şey var: Silah sanayisindeki teknolojik üstünlük ve nükleer güç.

Bu üstünlük özellikle Çin ve K. Kore gibi ülkelerin yükselişi ile yavaş yavaş çöküyor. 

Kürenin Batı yakası stratejik, ekonomik vb. gücünden ziyade her şeyden önce buram buram ahlaki olarak çökerken insanlık vicdanı doğu despotizimini ve Batı emperyalizmini tasfiye ediyor. (Batı emperyalizmi tasfiye olduğunda onun kuklası doğu despotizmi de çökecektir.)

Ümitvar olmak yetmiyor. Bu ümidi yeşertecek olan insanlık vicdanını daha da titretip kendine getirecek ve büyük  insanlık uyanışına şahitlik yapacak mücadeleye söylem ve eylemlerle destek olmak gerekiyor.

Beklediğimiz bu ümit Gazzeli çocukların gözlerinde çiçek açacaktir. Bizim görevimiz ve mücadelemiz ise Gazze'nin her karış toprağına düşen Gazzeli insanların kanlarına olan hürmetimizin gereğini yerine getirmektir. 

Korkunun ecele faydası yoktur. Her şeyin bir ecel-i  müsemması vardır. Ve dahi "tilke eyyamu nudaviluha beyne'n nas!.."

Ümitvar olacağız! Asla ve asla umut yitimine pirim vermeyeceğiz! Adem'in çocukları yine kazanacak. Şeytanın çöpçüleri yine kaybedecek.